Op tournee met de Sean O’Kelley

TRUCKSTOP

Terug op het water in beproefde pracht en praa

Dat gebeurt niet elke dag: een museumstuk wordt uit het museum gehaald om de pracht en praal van vroeger weer te laten herleven. In het geval van ons verhaal is het de woonboot Sean o’ Kelley, die als jarenlange verblijfplaats van de Kelly Family minstens even beroemd werd als zijn bewoners zelf.

Professionele transporthulp was nodig om het schip weer op het water te krijgen: een MAN TGX zware vrachtwagen van Kübler Transporte en de medewerkers van het bedrijf waren daarom van de partij en zorgden voor het transport van de prominente passagier met professionele kalmte. Het team rond Nicolas Kübler, de verantwoordelijke projectleider bij Kübler, had de woonboot 18 jaar geleden al naar zijn welverdiende pensioen begeleid in het Technik Museum Speyer, vergezeld van een televisieploeg. “Dus we wisten wat we konden verwachten,” zegt Nicolas Grimm, die bij de missie was.

Grimm, die al sinds zijn leertijd bij Kübler werkt en er 25 jaar geleden begon met een stage als expediteur, verzorgt voor het bedrijf allerlei soorten zware transporten op diverse transportroutes over water, per spoor en over de weg. Twee van de verkeersroutes stonden ook op de lijst voor het Sean o’ Kelley contract. “Een opdracht die zorgvuldig wordt behandeld als elke andere,” stelt Grimm nuchter vast.

Nadat hij en zijn team het transport van het schip naar het museum al hadden begeleid, was het niets bijzonders om een concept voor het nieuwe transport te bedenken. Er waren echter een paar knelpunten: aangezien de gegevens van de laatste opdracht na verloop van jaren niet meer geldig waren en de eisen ook steeds veranderen, moest een nieuwe goedkeuringsbeschikking worden verkregen. Daartoe werd de te volgen route opnieuw geïnspecteerd en gecoördineerd met de verantwoordelijke autoriteiten. Een rol die werd overgenomen door Grimm’s collega Frieder Sam, ook al lange tijd werkzaam bij Kübler, die ook als chauffeur van de MAN TGX 41.680 het zware transport begeleidde – onder constante observatie van de cameraploeg die elke meter die het Kelly-schip aflegde, filmde voor een documentaire over de muzikale familie. Na het succesvol laden van het 34 meter lange, 6,80 meter brede, 7 meter hoge en 185 ton zware schip begon de reis. De bestemming was de scheepswerf van Braun in Speyer, ongeveer vier kilometer verderop, vanwaar de Sean o’ Kelley ruim drie uur later de Rijn op kon varen.

Op de gekozen route naar de scheepswerf moest chauffeur Frieder in zijn MAN TGX een brug met onvoldoende draagvermogen links laten liggen en de langere route nemen door het industriegebied naast het museum. Natuurlijk waren er ook enkele toeschouwers die het oude schip vanaf de weg bekeken, maar er was geen grote toeloop. Een omstandigheid die projectleider Grimm, voor wie de focus natuurlijk volledig ligt op het goede verloop van zijn opdrachten, positief opmerkte.

Na de landtour met de MAN TGX namen binnenvaartschepen het verdere transport van het schip over. Nicolas Grimm had deze zeereis voor Kübler georganiseerd via een extern bedrijf dat over de juiste sleepboten beschikt. Voor de opnames voer het Kelly-schip uiteindelijk op eigen kiel van Keulen naar Amsterdam. De documentaire begeleidt de band op een reis door hun verleden en bezoekt de belangrijkste stations van hun carrière. Toen alle stations gefilmd waren, keerde het schip na afloop van de opnames terug naar zijn ankerplaats bij het Technik Museum Speyer, volgens dezelfde routes en opnieuw met behulp van de firma Kübler Transporte. In de geschiedenis van de technologiemusea was dit de eerste keer dat een groot museumstuk het museumterrein verliet en vervolgens terugkeerde, aldus de perswoordvoerder van het Technikmuseum Speyer over het speciale transport. Nicolas Grimm beschouwt de opdracht als een “normale dagelijkse klus”.

“Sterke zenuwen en het vertrouwen om zo te werken en te plannen dat je ’s nachts goed kunt slapen.”

Er zijn genoeg uitdagingen en dat is precies wat zijn baan bij Kübler Transporte zo aantrekkelijk maakt: “Je weet ’s morgens niet wat de dag zal brengen en dat is het mooie ervan.”